ಅಸ್ಸಾಂನ ಬಂಧನ ಕೇಂದ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಇರಿಸಲಾಗಿರುವ ಹಲವಾರು ಮುಸ್ಲಿಮರ ಕುಟುಂಬ ಸದಸ್ಯರು ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ವಿದೇಶಿಯರು ಎಂಬ ಆರೋಪವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಗಡಿಪಾರು ಮಾಡುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುವಂತೆ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಸೂಚಿಸಿದ್ದು, ಸುಮಾರು 63 ಜನರು ಈಗ ದೇಶ ತೊರೆಯಬೇಕೆಂಬ ಭೀತಿ ಎದುರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಫೆಬ್ರವರಿ ಮೊದಲ ವಾರದಲ್ಲಿ, ಅಸ್ಸಾಂನ ಗೋಲ್ಪಾರಾ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಮಾಟಿಯಾ ಬಂಧನ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಇರಿಸಲಾಗಿರುವ 63 ಬಂಧಿತರನ್ನು ಗಡಿಪಾರು ಮಾಡದಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ಸರ್ಕಾರವನ್ನು ಖಂಡಿಸಿತು. ಅಸ್ಸಾಂ ಸರ್ಕಾರವು ಈ ಎಲ್ಲ ಬಂಧಿತರನ್ನು ‘ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ಪ್ರಜೆಗಳು’ ಎಂದು ಕರೆದು ಅಫಿಡವಿಟ್ ಸಲ್ಲಿಸಿದ ನಂತರ ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ನಿರ್ದೇಶನಗಳು ಬಂದವು. ಆರೋಪಿತ ವಿದೇಶಿಯರು ‘ವಿದೇಶಿ ದೇಶದಲ್ಲಿ’ ತಮ್ಮ ವಿಳಾಸಗಳನ್ನು ನೀಡದ ಕಾರಣ ಈ ಬಂಧಿತರನ್ನು ಗಡಿಪಾರು ಮಾಡಿಲ್ಲ ಎಂದು ಸರ್ಕಾರ ಹೇಳಿದೆ.
ಇದಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, ಈ ಬಂಧಿತರಿಗೆ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮನೆಗಳು ಮತ್ತು ಕುಟುಂಬಗಳಿವೆ. 63 ಬಂಧಿತರಲ್ಲಿ 20 ಮಂದಿ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಸೇರಿದಂತೆ ವಿವಿಧ ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ‘ವಿದೇಶಿಗಳು’ ಎಂದು ಘೋಷಿಸುವ ವಿದೇಶಿಯರ ನ್ಯಾಯಮಂಡಳಿಯ ಆದೇಶವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ‘ಸ್ಕ್ರೋಲ್.ಇನ್’ ವರದಿ ಕಂಡುಹಿಡಿದಿದೆ.
ವರದಿಯು ಏಳು ಬಂಧಿತರ ಕುಟುಂಬಗಳನ್ನು ಪತ್ತೆಹಚ್ಚಿದೆ. ಅವರೆಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ತಲೆಮಾರುಗಳಿಂದ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಪೂರ್ವಜರ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುವ ಮೂಲಕ ವಿದೇಶಿಯರು ಎಂಬ ಆರೋಪಗಳನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದರು.
“ಅವರು ದಶಕಗಳಿಂದ ಅಸ್ಸಾಂನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ನಿರೂಪಿಸುವ ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು ನಮಗೆ ತೋರಿಸಿದರು. ಅವರ ಬಳಿ ಅವರ ಭಾರತೀಯ ಪೂರ್ವಜರನ್ನು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸುವ ಪರಂಪರೆಯ ದತ್ತಾಂಶವಿತ್ತು. ಅವರು ಭೂ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು; ಅವರ ಹೆಸರುಗಳು ಮತದಾರರ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿವೆ. ಅವರು ಅನೇಕ ಚುನಾವಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಮತ ಚಲಾಯಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದರು. ಏಳು ಪುರುಷರಲ್ಲಿ ಆರು ಜನರ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು 2019 ರಲ್ಲಿ ಅಸ್ಸಾಂನಲ್ಲಿ ನವೀಕರಿಸಿದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ನಾಗರಿಕರ ನೋಂದಣಿಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಲಾಗಿದೆ” ಎಂಬುದನ್ನು ವರದಿ ಗಮನಿಸಿದೆ.
63 ಬಂಧಿತರಲ್ಲಿ, 27 ಜನರನ್ನು ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ನಲ್ಲಿ ಬಂಧನ ಕೇಂದ್ರಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸಲಾಯಿತು. ಬಾರ್ಪೇಟಾ ಜಿಲ್ಲೆಯ ನಿವಾಸಿ ಸಿರಾಜುಲ್ ಹಕ್ ಅವರನ್ನು ಅಕ್ರಮ ವಲಸಿಗ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿದ 21 ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಬಂಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು.
ಹಕ್ ಅವರ ಸಹೋದರ ಅಬ್ದುಲ್ ಮಜೀದ್ ಮಾತನಾಡಿ, “ಅವರು ವಿದೇಶಿಯರಾಗಲು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ? ನಮ್ಮ ಪೋಷಕರು ಇಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು. ನನ್ನ ತಾಯಿಯ ಹೆಸರು 1966 ಮತ್ತು 1971 ರ ಮತದಾರರ ಪಟ್ಟಿಗಳಲ್ಲಿದೆ” ಎಂದರು.
ಮಜೀದ್ ಅವರ ಪ್ರಕಾರ, ಅವರ ಸಹೋದರ 1989 ರಿಂದ ಚುನಾವಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಮತ ಚಲಾಯಿಸುತ್ತಿದ್ದರು, ಅವರ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಭೂ ಹಕ್ಕುಪತ್ರಗಳಿದ್ದವು, 2018 ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿ ಆವಾಸ್ ಯೋಜನೆಯಡಿಯಲ್ಲಿ ಮನೆಯನ್ನು ಸಹ ನೀಡಲಾಯಿತು; ಅವರನ್ನು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ನಾಗರಿಕರ ನೋಂದಣಿಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಲಾಗಿದೆ.
“ಎನ್ಆರ್ಸಿ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು 1971 ರ ಪೂರ್ವದ ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಪರಿಶೀಲಿಸಿದರು. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ದಾಖಲೆಗಳಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ಅವರು ನನ್ನ ಸಹೋದರನ ಹೆಸರನ್ನು 2019 ರ ಎನ್ಆರ್ಸಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಸೇರಿಸಿದರು” ಎಂದು ಅವರು ಕೇಳಿದರು.
ಹಕ್ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದವರೆಂಬ ಅಸ್ಸಾಂ ಸರ್ಕಾರದ ಹೇಳಿಕೆಯನ್ನು ಮಜೀದ್ ತಳ್ಳಿಹಾಕಿದರು. “ನಮಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ, ನಾವು ಎಂದಿಗೂ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿಲ್ಲ. ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಏನೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಅದು ಕಪ್ಪು ಅಥವಾ ಬಿಳಿಯೇ” ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ನಂತರ ಅವರ ಕುಟುಂಬವು ನ್ಯಾಯಮಂಡಳಿಯ ಆದೇಶವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಲು ಗುವಾಹಟಿ ಹೈಕೋರ್ಟ್ ಅನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸಿತು. ಹಾಗೆ ಮಾಡಲು, ಅವರು ತಮ್ಮ ಕೃಷಿ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಗುತ್ತಿಗೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ತಮ್ಮ ಎರಡು ಹಸುಗಳನ್ನು ಮಾರಾಟ ಮಾಡಿ, ಕಾನೂನು ವೆಚ್ಚಗಳಿಗಾಗಿ ₹50,000 ಸಾಲವನ್ನು ಪಡೆಯಬೇಕಾಯಿತು. ಅದು ಕನಿಷ್ಠ ₹1.2 ಲಕ್ಷಗಳಷ್ಟಿತ್ತು ಎಂದು ಮಜೀದ್ ಹೇಳಿದರು.
ಗೌಹಾಟಿ ಹೈಕೋರ್ಟ್ನಿಂದ ಜಾಮೀನು ಪಡೆದ ನಂತರ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಬಂಧನ ಕೇಂದ್ರದಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದ ಇಶಾಬ್ ಅಲಿ, ತನ್ನನ್ನು ಮತ್ತೆ ಬಂಧಿಸಬಹುದೆಂಬ ಭಯದಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ. ಅಲಿಯ ಹೆಸರನ್ನು 2019 ರ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ನಾಗರಿಕರ ನೋಂದಣಿಯಲ್ಲಿಯೂ ಸೇರಿಸಲಾಗಿದೆ.
“ನನಗೆ ಓದಲು ಅಥವಾ ಬರೆಯಲು ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ 1983 ರಲ್ಲಿ, ಬೆಕಿ ನದಿಯು ಘಿಲಾಜರಿ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮನೆಗಳನ್ನು ತೊಳೆದುಕೊಂಡಿತು. ಅದರ ನಂತರ ನಾವು ಇಲ್ಲಿ ನೂನ್ಮತಿಗೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಗೊಂಡೆವು ಎಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ. ನನ್ನ ತಾಯಿಯ ಹೆಸರು 1985 ರ ಮತದಾರರ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿದೆ. ನನ್ನ ಅಜ್ಜನ ಹೆಸರು 1951 ರ ಎನ್ಆರ್ಸಿಯಲ್ಲಿದೆ; ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಭೂ ದಾಖಲೆಗಳೂ ಇವೆ” ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದರು.
ಬಂಧನದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಿದ ಅಲಿ, “ದೈಹಿಕವಾಗಿ ನಾನು ತುಂಬಾ ದುರ್ಬಲನಾಗಿದ್ದೇನೆ; ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿನ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಉಲ್ಬಣಗೊಂಡಿವೆ. ಬಂಧನ ಶಿಬಿರದೊಳಗೆ, ನಮ್ಮನ್ನು ಸಂಜೆ 6 ರಿಂದ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ 6 ರವರೆಗೆ ಒಂದು ಸೆಲ್ನಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಲಾಗಿತ್ತು; ನಾವು ಇಡೀ ದಿನ ಏನೂ ಮಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ” ಎಂದು ವಿವರಿಸಿದರು.
“ಅವರನ್ನು ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶಕ್ಕೆ ಹೇಗೆ ಕಳುಹಿಸಬಹುದು” ಎಂದು ಅವರ ಪತ್ನಿ ನಜ್ಮಾ ಖಾತುನ್ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದರು. “ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶ ಸರ್ಕಾರವು ಅವರು ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶಿ ಎಂದು ಹೇಳುವ ದಾಖಲೆಯನ್ನು ಅವರಿಗೆ ಒದಗಿಸಲಿ, ಆಗ ಮಾತ್ರ ಅವರು ಅವರು ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶಿ ಎಂದು ಹೇಳಬಹುದು” ಎಂದರು.
“ನ್ಯಾಯಮಂಡಳಿಯಲ್ಲಿ ವಕೀಲರಿಗೆ ನಾವು ₹50,000 ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಹಣವನ್ನು ನೀಡಿದ್ದೇವೆ. ಆದರೆ, ಅವರು ನಮ್ಮ ಪ್ರಕರಣವನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಕೆಲಸ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ” ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದರು.
ಅಸ್ಸಾಂನಲ್ಲಿ ‘ಅಕ್ರಮ ವಲಸಿಗರು’ ಎಂದು ಹೇಳಲಾದವರ ಕಾನೂನು ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ಜಟಿಲವಾಗಿದೆ, ದಂಡದಲ್ಲಿರುವವರು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬಡವರು ಮತ್ತು ಅಶಿಕ್ಷಿತರು. ಅವರಿಗೆ ಕಾನೂನು ನೆರವು ವಿರಳವಾಗಿದೆ ಎಂದು ವಕೀಲರು ಹೇಳಿದರು.
“ಇಡೀ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿನ ದುರಂತಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ನ್ಯಾಯಮಂಡಳಿಗಳ ಮುಂದೆ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಕಾನೂನು ಪ್ರಾತಿನಿಧ್ಯದ ಕೊರತೆಯಾಗಿದೆ” ಎಂದು ಗುವಾಹಟಿ ಹೈಕೋರ್ಟ್ ಮತ್ತು ವಿದೇಶಿಯರ ನ್ಯಾಯಮಂಡಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಅಂತಹ ಅನೇಕ ಪ್ರಕರಣಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಿರುವ ವಕೀಲ ಅಮನ್ ವಾದುದ್ ಹೇಳಿದರು.
“ಭಾರಿ ಶುಲ್ಕವನ್ನು ಪಾವತಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದ ಕಾರಣ ಪೌರತ್ವವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಲಾದ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಯಾವುದೇ ನುರಿತ ವಕೀಲರು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವುದಿಲ್ಲ” ಎಂದರು.
ಬಂಧನ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ನರಳುತ್ತಿರುವ 67 ವರ್ಷದ ಫಾಲು ಮಿಯಾ ಅವರ ಪತ್ನಿ ಜರುನಾ ಖಾತುನ್ ಕೂಡ ತಮ್ಮ ಪತಿ ವಿದೇಶಿ ಎಂಬ ಆರೋಪವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಿದರು.
“ಅವರು ಸರ್ಕಾರಿ ಮನೆ, ಸರ್ಕಾರಿ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಪಡೆದರು. ಅವರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಮತ ಚಲಾಯಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಹಾಗಾದರೆ, ಅವರು ವಿದೇಶಿಯರಾಗಲು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ? ಸರ್ಕಾರ ಹಾಗೆ ಹೇಳುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ” ಎಂದು ಮನೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವ ಖಾತುನ್ ಕೇಳಿದರು.
ಅದೇ ರೀತಿ, ಇತರ ಬಂಧಿತರ ಕುಟುಂಬ ಸದಸ್ಯರಾದ 51 ವರ್ಷದ ಜಹೇದುಲ್ ಇಸ್ಲಾಂ, 65 ವರ್ಷದ ಮಕ್ಬುಲ್ ಹುಸೇನ್, 65 ವರ್ಷದ ಕೇತಾಬ್ ಅಲಿ ಮತ್ತು 75 ವರ್ಷದ ಇಬ್ರಾಹಿಂ ಅಲಿ ಅವರು ವಿದೇಶಿ ನಾಗರಿಕರ ಆರೋಪವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಿದರು. ಈ ನಾಲ್ವರು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಮೂವರನ್ನು ಎನ್ಆರ್ಸಿಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಛತ್ತೀಸ್ಗಢ| ಕ್ರೈಸ್ತರ ಮೇಲೆ ಸಾಮೂಹಿಕ ದಾಳಿ ನಡೆಸುವುದಾಗಿ ಹಿಂದುತ್ವ ನಾಯಕನಿಂದ ಬೆದರಿಕೆ


