ಎನ್‌ಡಿಟಿವಿಯ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಕ ಸಂಪಾದಕ ರವೀಶ್ ಕುಮಾರ್ ಅವರು ಮನಿಲಾದಲ್ಲಿ ಪತ್ರಿಕೋದ್ಯಮಕ್ಕಾಗಿ ರಾಮನ್ ಮ್ಯಾಗ್ಸೆಸೆ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಸೋಮವಾರ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅಲ್ಲಿ ಅವರಾಡಿದ ಮಾತುಗಳು ಈ ಕೆಳಗಿನಂತಿವೆ.
“ರಾಮನ್ ಮ್ಯಾಗ್ಸೆಸೆ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಘೋಷಣೆಯ ನಂತರ ನನ್ನ ಪ್ರಪಂಚವು ಬದಲಾಗಿದೆ. ನಾನು ಮನಿಲಾದಲ್ಲಿ ಇಳಿದಾಗಿನಿಂದಲೂ ನಿಮ್ಮ ಆತಿಥ್ಯವು ನನ್ನ ಹೃದಯವನ್ನು ಗೆದ್ದಿದೆ. ಅದು ನನಗೆ ನೀಡಿರುವ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಿನದು. ಆ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಅತಿಥಿಯಾಗಿ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೇ ನೀವು ನನ್ನನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದ ಭಾಗವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದ್ದೀರಿ ನಾನು ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ. ನಿಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿ ನನ್ನನ್ನು ಮೊದಲಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ವಿನಮ್ರ ಮತ್ತು ಜವಾಬ್ದಾರಿಯುತವಾಗಿಸಿದೆ”.
ಆರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕತೆಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನಾವು ಯಾವಾಗಲೂ ಅಸಮಾನತೆಯನ್ನು ಅಳೆಯುತ್ತೇವೆ, ಆದರೆ ಈಗ ಜ್ಞಾನದ ಅಸಮಾನತೆಯನ್ನು ಅಳೆಯುವ ಸಮಯ ಬಂದಿದೆ. ಇಂದು ಗುಣಮಟ್ಟದ ಜ್ಞಾನದ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳು ಆಯ್ದ ಕೆಲವು ನಗರಗಳಿಗೆ ಸೀಮಿತವಾದಾಗ, ಸಣ್ಣ ಪಟ್ಟಣಗಳು ಮತ್ತು ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿನ ಈ ಜ್ಞಾನದ ಅಸಮಾನತೆಯ ಪರಿಣಾಮಗಳು ಏನೆಂದು ನಾವು ಊಹಿಸಲು ಸಹ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಅವರ ಜ್ಞಾನದ ಮೂಲ ‘ವಾಟ್ಸಾಪ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯ’ದ ಪ್ರಚಾರ ಯಂತ್ರ ಎಂಬುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆ. ಇಂದಿನ ಯುವಕರನ್ನು ದೂಷಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ, ಏಕೆಂದರೆ ಅವರಿಗೆ ಉತ್ತಮ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಮಾಧ್ಯಮದ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟನ್ನು ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮಾಡುವುದು ಇಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಮುಖ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಮಾಧ್ಯಮವು ತನ್ನನ್ನು ‘ವಾಟ್ಸಾಪ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯ’ ಎಂದು ನಿರೂಪಿಸಿದರೆ, ಅದರ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರು ಮತ್ತು ಸಮಾಜದ ಮೇಲೆ ಅದರ ಪ್ರಭಾವ ಏನು? ಭಾರತದ ನಾಗರಿಕರು ಇದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಇದು ಒಂದು ಉತ್ತಮ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ನಾನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಿರುವ ಅಭಿನಂದನಾ ಸಂದೇಶಗಳು ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಹೇಗೆ ರಾಕ್ಷಸವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಟ್ಟಿವೆ ಎಂಬ ಚಿಂತೆಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ನಾನು ನನಗಾಗಿ ತುಂಬಾ ಸಂತೋಷವಾಗಿದ್ದೇನೆ, ಆದರೆ ನಾನು ಸೇರಿರುವ ವೃತ್ತಿಯ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ತುಂಬಾ ದುಃಖವಾಗುತ್ತದೆ.
ಭಾರತೀಯ ಮಾಧ್ಯಮವು ಬಿಕ್ಕಟ್ಟಿನ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದೆ. ರಾಜಿಯಾಗದ ಪತ್ರಕರ್ತರು ಸುದ್ದಿ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಂದ ತಮ್ಮ ಉದ್ಯೋಗದಿಂದ ಹೊರಗುಳಿಯುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಬಂದಿದೆ. ಅದೇನೇ ಇದ್ದರೂ, ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಪತ್ರಿಕೋದ್ಯಮವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಲು ತಮ್ಮ ಜೀವನ ಮತ್ತು ವೃತ್ತಿಜೀವನವನ್ನು ಅಪಾಯಕ್ಕೆ ಒಡ್ಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ಕೆಲವೇ ಜನರಿಂದ ನಾವು ಇನ್ನೂ ಬದುಕುಳಿದಿದ್ದೇವೆ.
ಸುದ್ದಿಗಳನ್ನು ವರದಿ ಮಾಡುವ ಪಾವಿತ್ರ್ಯವನ್ನು ನಾವು ಪುನಃಸ್ಥಾಪಿಸಬಹುದೇ? ವರದಿ ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಸತ್ಯದ ಧ್ವನಿಗಳು, ವೈವಿಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಪ್ರೇಕ್ಷಕರು ಗೌರವಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ನಾನು ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ. ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವವು ತನ್ನ ಸುದ್ದಿಗಳು ಸತ್ಯವಾದರೆ ಮಾತ್ರ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದುತ್ತದೆ. ನಾನು ರಾಮನ್ ಮ್ಯಾಗ್ಸೆಸೆ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತೇನೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಈ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯು ನನಗೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೇ ಜ್ಞಾನದ ಅಸಮಾನತೆಯ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಸತ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಹಂಬಲಿಸುತ್ತಿರುವ ಹಿಂದಿಯ ಓದುಗರು ಮತ್ತು ವೀಕ್ಷಕರಿಗೂ ಸಲ್ಲುತ್ತದೆ. ಅನೇಕ ಯುವ ಮಿತ್ರರು ಈ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಪತ್ರಿಕೋದ್ಯಮದ ಅರ್ಥವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ನಾನು ನಂಬಿದ್ದೇನೆ. ಅವರು ಯುದ್ಧವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿದೆ, ಆದರೆ ಪ್ರತಿರೋಧವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಬೇರೆ ದಾರಿಯಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲಾ ಯುದ್ಧಗಳು ವಿಜಯಕ್ಕಾಗಿ ಹೋರಾಡುವುದಿಲ್ಲ – ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಯಾರು ಇದ್ದರು ಎಂದು ಜಗತ್ತಿಗೆ ತಿಳಿಸಲು ಕೆಲವರು ಹೋರಾಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದಿದ್ದಾರೆ ರವೀಶ್ ಕುಮಾರ್.
