ಚಲನಚಿತ್ರ ನಿರ್ಮಾಪಕರಾದ ಮೀರಾ ನಾಯರ್, ನಂದಿತಾ ದಾಸ್, ನಟರಾದ ನಸೀರುದ್ದೀನ್ ಷಾ, ರತ್ನ ಪಾಠಕ್ ಷಾ, ಜಾವೇದ್ ಜಾಫೆರಿ, ಹೋಮಿ ಕೆ ಭಾಭಾ, ಪಾರ್ಥ ಚಟರ್ಜಿ, ಅನಿತಾ ದೇಸಾಯಿ, ಕಿರಣ್ ದೇಸಾಯಿ, ಟಿ.ಎಂ.ಕೃಷ್ಣ, ಆಶಿಶ್ ನಂದಿ, ಮತ್ತು ಗಯೋತ್ರಿ ಸ್ಪಕ್ರಾ ಸೇರಿದಂತೆ 300 ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಮುಖ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಇತರರು, ಪೌರತ್ವ ತಿದ್ದುಪಡಿ ಕಾಯ್ದೆ (ಸಿಎಎ) ಮತ್ತು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ನಾಗರಿಕರ ನೋಂದಣಿ (ಎನ್ಆರ್ಸಿ) ವಿರುದ್ಧ ಪ್ರತಿಭಟಿಸುತ್ತಿರುವ ಭಾರತದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಒಗ್ಗಟ್ಟನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿ ಬರೆದ ಮುಕ್ತ ಪತ್ರಕ್ಕೆ ಸಹಿ ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ.
ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸುತ್ತಾ, ಸಹಿ ಮಾಡಿದ ಇವರು ತಮ್ಮ ಪತ್ರದಲ್ಲಿ, “ಪೌರತ್ವ ತಿದ್ದುಪಡಿ ಕಾಯ್ದೆ (ಸಿಎಎ) ಮತ್ತು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ನಾಗರಿಕರ ನೋಂದಣಿ (ಎನ್ಆರ್ಸಿ) ವಿರುದ್ಧ ಪ್ರತಿಭಟನೆ ಮತ್ತು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿರುವ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಮತ್ತು ಇತರರೊಂದಿಗೆ ನಾವು ಒಗ್ಗಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತೇವೆ. ಬಹುತ್ವ ಮತ್ತು ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ಸಮಾಜದ ಭರವಸೆಯೊಂದಿಗೆ ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನದ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿಹಿಡಿದಿರುವ ಅವರ ಸಾಮೂಹಿಕ ಕೂಗಿಗೆ ನಾವು ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತೇವೆ. ನಾವು ಯಾವಾಗಲೂ ಆ ಭರವಸೆಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಬದುಕಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ನಮಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ, ಮತ್ತು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಅನೇಕರು ಅನ್ಯಾಯ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವಾಗ ಮೌನವಾಗಿರುತ್ತೇವೆ. ಆದರೆ ಈಗ ನಾವು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ನಮ್ಮ ತತ್ವಗಳಿಗೆ ನಿಲ್ಲಬೇಕೆಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ತಿಳಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಪ್ರಸ್ತುತ ಸರ್ಕಾರದ ನೀತಿಗಳು ಮತ್ತು ಕಾರ್ಯಗಳು ಸಂಸತ್ತಿನ ಮೂಲಕ ತ್ವರಿತವಾಗಿ ಅಂಗೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟವೆ. ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯ ಅಥವಾ ಮುಕ್ತ ಚರ್ಚೆಗೆ ಅವಕಾಶವಿಲ್ಲದೆ ಜಾತ್ಯತೀತ ರಾಷ್ಟ್ರದ ತತ್ವಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿವೆ. ರಾಷ್ಟ್ರದ ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಬೆದರಿಕೆ ಇದೆ. ನಮ್ಮ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಸಹ ಭಾರತೀಯರ ಜೀವನೋಪಾಯ ಅಪಾಯದಲ್ಲಿದೆ. ಎನ್ಆರ್ಸಿ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ, ತಮ್ಮ ಪೌರತ್ವವನ್ನು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಲು ದಸ್ತಾವೇಜನ್ನು ತೋರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದ ಮೂಲಕ “ಕಾನೂನುಬಾಹಿರ” ಎಂದು ಗುರುತಿಸುವ ಮೂಲಕ ಸಂವಿಧಾನದ ಆಶಯಗಳನ್ನು ಉಲ್ಲಂಘಿಸುತ್ತಿವೆ ಎಂದು ಅಸಮಾಧಾನ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಸಿಎಎ ಕಾಯ್ದೆಯ ಮೂಲಕ
ಶ್ರೀಲಂಕಾ, ಚೀನಾ ಮತ್ತು ಮ್ಯಾನ್ಮಾರ್‌ನಂತಹ ಇತರ ನೆರೆಹೊರೆಯ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರನ್ನು ಏಕೆ ಹೊರಗಿಡಲಾಗಿದೆ? ಈ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿನ ಆಡಳಿತ ಮುಸ್ಲಿಮರಲ್ಲದ ಕಾರಣವೇ? ಮುಸ್ಲಿಂ ಸರ್ಕಾರಗಳು ಮಾತ್ರ ಧಾರ್ಮಿಕ ಕಿರುಕುಳ ಕೊಡುತ್ತವೆ ಎಂದು ಇದು ಅರ್ಥವಲ್ಲವೇ? ಈ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಕಿರುಕುಳಕ್ಕೊಳಗಾದ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರಾದ ಮ್ಯಾನ್ಮಾರ್‌ನ ರೋಹಿಂಗ್ಯಾಗಳನ್ನು ಅಥವಾ ಚೀನಾದ ಉಯಿಘರ್‌ಗಳನ್ನು ಏಕೆ ಹೊರಗಿಡಬೇಕು? ನಾವು ಅದನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದಿದ್ದಾರೆ.
ಅಸ್ಸಾಂ ಮತ್ತು ಈಶಾನ್ಯದಲ್ಲಿ, ಮತ್ತು ಕಾಶ್ಮೀರದಲ್ಲಿ, ಸ್ಥಳೀಯ ಗುರುತು ಮತ್ತು ಜೀವನೋಪಾಯಕ್ಕೆ ಹಿಂದೆಂದಿಗಿಂತಲೂ ಬೆದರಿಕೆ ಇದೆ. ತನ್ನ ನಾಗರಿಕರ ಸಂಕಟಕ್ಕೆ ಸರ್ಕಾರ ಮತ್ತು ಕಾನೂನು ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಕಠಿಣ ಮತ್ತು ಉನ್ನತ ಮಟ್ಟದದ್ದಾಗಿದೆ. ವಿಶ್ವದ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವವೂ ಕಾಣದಷ್ಟು ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಇಂಟರ್ನೆಟ್ ಸ್ಥಗಿತಗೊಳಿಸುವಿಕೆಯನ್ನು ಭಾರತ ಕಂಡಿದೆ. ಪೊಲೀಸ್ ದೌರ್ಜನ್ಯದಿಂದ ಜಾಮಿಯಾ ಮಿಲಿಯಾ ಇಸ್ಲಾಮಿಯಾ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯ ಮತ್ತು ಅಲಿಘರ್ ಮುಸ್ಲಿಂ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದ ಅನೇಕ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಸೇರಿದಂತೆ ನೂರಾರು ಜನರು ಗಾಯಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಪ್ರತಿಭಟನೆ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವಾಗ ಹಲವಾರು ನಾಗರಿಕರು ಹತರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಇನ್ನೂ ಅನೇಕರನ್ನು ಬಂಧನದಲ್ಲಿರಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಪ್ರತಿಭಟನೆಯನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸಲು ಸೆಕ್ಷನ್ 144 ಅನ್ನು ಹಲವಾರು ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ವಿಧಿಸಲಾಗಿದೆ. ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕಲು ಈ ಸರ್ಕಾರ ಎಷ್ಟು ದೂರ ಹೋಗಲು ಸಿದ್ಧವಾಗಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನೋಡಲು ನಾವು ಕಾಶ್ಮೀರಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನದನ್ನು ನೋಡಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ಕಾಶ್ಮೀರವು ಈಗ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ಸರ್ಕಾರವು ಹೇರಿದ ದೀರ್ಘಾವಧಿಯ ಇಂಟರ್ನೆಟ್ ಸ್ಥಗಿತದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದೆ. ಸಾಕು ಸಾಕು. ಈ ಹಿಂದೆ ಶಾಂತವಾಗಿದ್ದ ನಮ್ಮ ಮೌನ ಈಗ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯದಲ್ಲಿ ನಾವು ಸ್ಪಷ್ಟ ದೃಷ್ಟಿ ಹೊಂದಿದ್ದೇವೆ. ನಮ್ಮ ಮುಂದಿರುವ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರರಂತೆ, ನಾವು ಭಾರತದ ಜಾತ್ಯತೀತ ಮತ್ತು ಅಂತರ್ಗತ ದೃಷ್ಟಿಗೆ ನಿಲ್ಲುತ್ತೇವೆ. ಮುಸ್ಲಿಂ ವಿರೋಧಿ ಮತ್ತು ವಿಭಜಕ ನೀತಿಗಳನ್ನು ಧೈರ್ಯದಿಂದ ವಿರೋಧಿಸುವವರೊಂದಿಗೆ ನಾವು ನಿಲ್ಲುತ್ತೇವೆ. ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವಕ್ಕಾಗಿ ನಿಲ್ಲುವವರೊಂದಿಗೆ ನಾವು ನಿಲ್ಲುತ್ತೇವೆ. ನಮ್ಮ ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ಲಾಟ್‌ಫಾರ್ಮ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ನಾವು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಇರುತ್ತೇವೆ. ನಾವು ಒಗ್ಗಟ್ಟಿನಲ್ಲಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ಪತ್ರದಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ..
