ಇತ್ತೀಚಿನ ಆದೇಶವೊಂದರಲ್ಲಿ, ಭೂ ಕಂದಾಯ ಪಾವತಿಸುವ ರಶೀದಿಗಳು, ಶಾಶ್ವತ ಖಾತೆ ಸಂಖ್ಯೆ (ಪ್ಯಾನ್) ಕಾರ್ಡ್ ಮತ್ತು ಬ್ಯಾಂಕ್ ದಾಖಲೆಗಳು ಪೌರತ್ವವನ್ನು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳುವ ಮೂಲಕ ಅಸ್ಸಾಂನ ನ್ಯಾಯಮಂಡಳಿಯಿಂದ ವಿದೇಶಿಯೆಂದು ಘೋಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಮಹಿಳೆಯ ಅರ್ಜಿಯನ್ನು ಗೌಹಟಿ ಹೈಕೋರ್ಟ್ ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದೆ.
ನ್ಯಾಯಮೂರ್ತಿ ಮನೋಜಿತ್ ಭುಯಾನ್ ಮತ್ತು ನ್ಯಾಯಮೂರ್ತಿ ಪಾರ್ಥಿವ್ಜ್ಯೋತಿ ಸೈಕಿಯಾ ಅವರ ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ಜಬೇದಾ ಬೇಗಂ ಅವರ ಅರ್ಜಿಯನ್ನು ವಜಾಗೊಳಿಸಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು “ತನ್ನ ಪೋಷಕರು ಮತ್ತು ಸಹೋದರನ ಸಂಬಂಧಿ ಎಂದು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸುವಲ್ಲಿ ವಿಫಲರಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಕೋರ್ಟ್ ಹೇಳಿದೆ.”
ಅಸ್ಸಾಂನಲ್ಲಿ ಪೌರತ್ವದ ನಿರ್ಣಯವು ಹೇಗೆ ಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಈ ಆದೇಶವು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. 1951ರಲ್ಲಿ ತಯಾರಿಸಲಾದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ನಾಗರಿಕರ ನೋಂದಣಿ (ಎನ್ಆರ್ಸಿ)ಗೆ ನಂತರ ಕಳೆದ ವರ್ಷ ನವೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅದರಂತೆ ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಆಗಸ್ಟ್‌ನಲ್ಲಿ, ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್‌ನ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆಯ ಐದು ವರ್ಷಗಳ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯ ನಂತರ, ಅಸ್ಸಾಂನ ನವೀಕರಿಸಿದ ಎನ್ಆರ್ಸಿ ಪಟ್ಟಿಯಿಂದ 19 ಲಕ್ಷ ಅರ್ಜಿದಾರರ ಹೆಸರನ್ನು (ಅರ್ಜಿ ಸಲ್ಲಿಸಿದ 3.3 ಕೋಟಿಗಳಲ್ಲಿ) ಕೈಬಿಟ್ಟಿದೆ.
ನವೀಕರಿಸಿದ ಎನ್ಆರ್ಸಿ 1985 ರ ಅಸ್ಸಾಂ ಒಪ್ಪಂದದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಮೂಲವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದಿಂದ ಅಕ್ರಮ ವಲಸಿಗರ ವಿರುದ್ಧ ಆರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ನಡೆದ ಆಂದೋಲನದ ನಂತರ ಈ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಸಹಿ ಹಾಕಲಾಯಿತು.
ಈ ಒಪ್ಪಂದವು 1955 ರ ಪೌರತ್ವ ಕಾಯ್ದೆಯಲ್ಲಿ ಸೆಕ್ಷನ್ 6 ಎ ಅನ್ನು ಸೇರಿಸಲು ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಇದು ಮಾರ್ಚ್ 25, 1971 ಕ್ಕೆ ಮುಂಚಿತವಾಗಿ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದಿಂದ ಅಸ್ಸಾಂಗೆ ಬಂದ ಅಕ್ರಮ ವಲಸಿಗರನ್ನು ನಾಗರಿಕರೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅದೇ ದಿನಾಂಕವನ್ನು ಎನ್ಆರ್ಸಿ ನವೀಕರಣ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗೆ ಬಳಸಲಾಯಿತು.
ಎನ್ಆರ್ಸಿ ಸೇರ್ಪಡೆಗಾಗಿ ಅರ್ಜಿದಾರರು ಪೌರತ್ವವನ್ನು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಲು ಮಾರ್ಚ್ 24, 1971 ರ ಮೊದಲು ನೀಡಲಾದ 14 ದಾಖಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದಾದರೂ ಒಂದನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸಬೇಕಾಗಿತ್ತು, ಅದು ಅಸ್ಸಾಂನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವಿಕೆಯನ್ನು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಲು ಅವರ ಹೆಸರುಗಳು ಅಥವಾ ಅವರ ಪೂರ್ವಜರ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು.
ಈ ದಾಖಲೆಗಳು 1951 ಎನ್‌ಆರ್‌ಸಿಯಿಂದ ಮಾರ್ಚ್ 24, 1971 ರವರೆಗೆ ಮತದಾರರ ಪಟ್ಟಿ, ಭೂಮಿ ಮತ್ತು ಬಾಡಿಗೆ ದಾಖಲೆಗಳು, ಪೌರತ್ವ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರ, ಶಾಶ್ವತ ನಿವಾಸ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರ, ನಿರಾಶ್ರಿತರ ನೋಂದಣಿ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರ, ಪಾಸ್‌ಪೋರ್ಟ್, ವಿಮಾ ಪಾಲಿಸಿ, ಸರ್ಕಾರ ನೀಡಿದ ಪರವಾನಗಿ ಅಥವಾ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರ, ಉದ್ಯೋಗದ ಪುರಾವೆ, ಬ್ಯಾಂಕ್ ಅಥವಾ ಅಂಚೆ ಕಚೇರಿ ಖಾತೆಗಳು, ಜನನ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರ, ಶಿಕ್ಷಣ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರಗಳು ಅಥವಾ ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ದಾಖಲೆಗಳು ಅಥವಾ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳ ದಾಖಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವನ್ನು ತೋರಿಸಬಹುದಿತ್ತು.
ಇದಲ್ಲದೆ, ಇನ್ನೂ ಎರಡು ಪೂರಕ ದಾಖಲೆಗಳು – ಮದುವೆಯ ನಂತರ ವಲಸೆ ಹೋಗುವ ವಿವಾಹಿತ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಸರ್ಕಲ್ ಅಧಿಕಾರಿ ಅಥವಾ ಗ್ರಾಮ ಪಂಚಾಯತ್ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ ನೀಡಿದ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರಗಳು (ಮಾರ್ಚ್ 24, 1971 ರ ಮೊದಲು ಅಥವಾ ನಂತರ) ಮತ್ತು ಮಾರ್ಚ್ 24, 1971 ಕ್ಕೆ ಮೊದಲು ನೀಡಲಾದ ಪಡಿತರ ಚೀಟಿಗಳನ್ನು ಅರ್ಜಿದಾರರು ಸೇರಿಸಬಹುದು. ಆದರೆ ಅರ್ಜಿದಾರರು ಮೇಲೆ ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡಲಾದ 14 ದಾಖಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಈ ಎರಡು ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಬೇಕಾಗಿತ್ತು.
14 ದಾಖಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಸರಿಲ್ಲದ ಅರ್ಜಿದಾರರಿಗೆ, ಅವರು ಪೂರ್ವಜರೊಂದಿಗೆ (ತಂದೆ, ತಾಯಿ, ಅಜ್ಜ, ಅಜ್ಜಿ ಇತ್ಯಾದಿ) ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಎಂಟು ವಿಭಿನ್ನ ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸಬೇಕು, ಅವರ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಮಾರ್ಚ್ 24, 1971ರ ಮೊದಲು 14 ದಾಖಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದಾದರೂ ಒಂದು ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಲಾಗಿರಬೇಕಿತ್ತು.
ಈ ದಾಖಲೆಗಳು ಜನನ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರ, ಭೂ ದಾಖಲೆಗಳು, ಪರೀಕ್ಷಾ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರಗಳು, ಬ್ಯಾಂಕ್, ವಿಮಾ ಪೊಲೀಸ್ ಅಥವಾ ಅಂಚೆ ಕಚೇರಿ ದಾಖಲೆಗಳು, ವೃತ್ತ ಅಧಿಕಾರಿ ಅಥವಾ ಗ್ರಾಮ ಪಂಚಾಯತ್ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ (ವಿವಾಹಿತ ಮಹಿಳೆಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ) ನೀಡಿದ ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರ, ಮತದಾರರ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಸರು, ಪಡಿತರ ಚೀಟಿ ಅಥವಾ ಕಾನೂನುಬದ್ಧವಾಗಿ ಸ್ವೀಕಾರಾರ್ಹವಾದ ಯಾವುದೇ ಡಾಕ್ಯುಮೆಂಟ್.
ಈ ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು ನೀಡಲು ವಿಫಲರಾದ ಅರ್ಜಿದಾರರನ್ನು ಎನ್ಆರ್ಸಿ ಪಟ್ಟಿಯಿಂದ ಹೊರಗಿಡಲಾಗಿದೆ. ಈ ಅರ್ಜಿದಾರರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಕರಣಗಳನ್ನು ವಿದೇಶಿಯರ ನ್ಯಾಯಮಂಡಳಿಗಳು, ಹೈಕೋರ್ಟ್ ಮತ್ತು ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಪೌರತ್ವವನ್ನು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಲು ಮೇಲ್ಮನವಿ ಸಲ್ಲಿಸುವ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ಅದಂರಂತೆ ಅರ್ಜಿ ಸಲ್ಲಿಸಿದ್ದ ಮಹಿಳೆಯ ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು ಕೋರ್ಟ್ ಒಪ್ಪಿಲ್ಲ.
ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಈ ಎನ್ಆರ್ಸಿ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಭಾರತದಂತಹ ಬೃಹತ್ ದೇಶದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಕಗ್ಗಂಟು ಉಂಟುಮಾಡುವುದು ನಿಸ್ಸಂದೇಹವಾಗಿದೆ.
