ನೇಪಾಳದ ಕಠ್ಮಂಡುವಿನಲ್ಲಿ ನಡೆದ “ಜೆನ್ ಝಡ್” ಆಂದೋಲನದ ಮೊದಲ ಎರಡು ದಿನಗಳನ್ನು ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ ವಿವರಿಸುವುದು ನನಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಬಹುಶಃ ಚಾರ್ಲ್ಸ್ ಡಿಕನ್ಸ್ ಅವರ ಈ ಮಾತುಗಳು ಆ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬಿಂಬಿಸುತ್ತವೆ: “ಅದು ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ಕಾಲ, ಅದು ಅಧೋಗತಿಯ ಕಾಲ; ಅದು ವಿವೇಕದ ಯುಗ, ಅದು ಅವಿವೇಕದ ಯುಗ; ಅದು ವಿಶ್ವಾಸದ ಹಾದಿ, ಅದು ಸಂಶಯದ ಹಾದಿ; ಅದು ಉಜ್ವಲತೆಯ ಋತು, ಅದು ಕತ್ತಲೆಯ ಋತು; ಅದು ಭರವಸೆಯ ವಸಂತ, ಅದು ಹತಾಶೆಯ ಚಳಿಗಾಲ; ನಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಎಲ್ಲವೂ ಅನಂತವಾಗಿತ್ತು, ಆದರೆ ನಮಗೇನೂ ಸಿಕ್ಕಿರಲಿಲ್ಲ; ನಾವು ಸ್ವರ್ಗದೆಡೆಗೆ ಸಾಗುತ್ತಿರುವಂತೆ ಕಂಡರೂ, ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ವಿರುದ್ಧ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡುತ್ತಿದ್ದೆವು…”
ನೇಪಾಳದಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಜೆನ್ ಝಡ್ ಚಳುವಳಿಯ ಎರಡನೇ ದಿನ, 19 ಯುವ ಹೋರಾಟಗಾರರ ಹತ್ಯೆಯ ದುಃಖವು ದಂಗೆಯ ಕಿಚ್ಚಾಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆಯಾಯಿತು. ಕರ್ಫ್ಯೂಗಳು, ಬೆದರಿಕೆಗಳು ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಜನರು ಜಗ್ಗಲಿಲ್ಲ. ದೇಶದ ಯುವಶಕ್ತಿ ರೊಚ್ಚಿಗೆದ್ದು, ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸುತ್ತಾ, ಸರ್ಕಾರದ ವಿರುದ್ಧ ದನಿಯೆತ್ತಿತು. ಇದು ಕೇವಲ ರಾಜಕೀಯ ಬಂಡಾಯವಾಗಿರದೆ, ಯುವಜನತೆಯ ಅಸಹನೆ, ಕೋಪ ಮತ್ತು ಬದಲಾವಣೆಯ ಹಂಬಲವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಸರಕಾರದ ವಿರುದ್ಧದ ಈ ನಿರ್ಭೀತ ಹೋರಾಟವು ನೇಪಾಳದ ರಾಜಕೀಯದ ದಿಕ್ಕನ್ನೇ ಬದಲಾಯಿಸಿತು, ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಹಾದಿ ಸುಗಮವಾಯಿತು. ಈ ಘಟನೆಯು ಯುವಶಕ್ತಿ ರಾಜಕೀಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ತರಬಲ್ಲದು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಒಂದು ನಿದರ್ಶನವಾಗಿದೆ.
ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ವೇಳೆಗೆ, ನೇಪಾಳದಲ್ಲಿ ಏನು ಉಳಿದಿದೆ ಎಂದು ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕುವುದು, ಏನು ನಾಶವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕುವುದಕ್ಕಿಂತ ಸುಲಭವಾಗಿತ್ತು. ಪ್ರತಿಭಟನಾಕಾರರ ಆಕ್ರೋಶವು ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಮೂರು ಆಧಾರ ಸ್ತಂಭಗಳ ಮೇಲೇಯೇ ದಾಳಿ ಮಾಡಿತು. ಸಿಂಗ್ ದರ್ಬಾರ್ (ಕಾರ್ಯಾಂಗ), ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ (ನ್ಯಾಯಾಂಗ), ಮತ್ತು ಸಂಸತ್ ಕಟ್ಟಡಗಳು (ಶಾಸಕಾಂಗ) ಬೆಂಕಿಗೆ ಆಹುತಿಯಾದವು. ಅಧ್ಯಕ್ಷರ ಕಚೇರಿ, ಹಾಗೂ ಅಧ್ಯಕ್ಷರು, ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿ, ಮತ್ತು ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷದ ನಾಯಕರ ಮನೆಗಳೂ ನಾಶವಾದವು. ಇದು ಕೇವಲ ಕಟ್ಟಡಗಳ ನಾಶವಾಗಿರದೆ, ನೇಪಾಳದ ರಾಜಕೀಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಮೇಲಿನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಆಕ್ರಮಣವಾಗಿತ್ತು.
ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ವೇಳೆಗೆ, ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಎಷ್ಟು ಹದಗೆಟ್ಟಿತ್ತು ಎಂದರೆ, ರಾಜಕೀಯ ನಾಯಕರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಣ ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೆಣಗಾಡಬೇಕಾಯಿತು. ವಿದೇಶಾಂಗ ಸಚಿವೆ ಅರ್ಜು ರಾಣಾ ಡೆಯುಬಾ ಮತ್ತು ಮಾಜಿ ಪ್ರಧಾನಿ ಶೇರ್ ಬಹದ್ದೂರ್ ಡೆಯುಬಾ ದಂಪತಿಗಳು ಪ್ರತಿಭಟನಾಕಾರರಿಂದ ಥಳಿತಕ್ಕೊಳಗಾದರು. ಈ ಘಟನೆಯ ವಿಡಿಯೋಗಳು ತೀವ್ರ ನಡುಕದಿಂದ ಕೂಡಿದ ಅವರ ಭಯಭೀತ ಮುಖಗಳನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತವೆ. ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯ ಗಂಭೀರತೆಯನ್ನು ಮನಗಂಡ ಸೇನಾ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್‌ಗಳು ಅವರನ್ನು ಸುರಕ್ಷಿತ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಸಾಗಿಸಬೇಕಾಯಿತು. ಇಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ, ಪ್ರಾಣ ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಭೀತಿಯಿಂದಾಗಿ ಇತರೆ ಪಕ್ಷಗಳ ನಾಯಕರೂ ತಮ್ಮ ಮನೆಗಳನ್ನು ತೊರೆದು ಓಡಿಹೋಗಿದ್ದರು. ಈ ಘಟನೆ ನೇಪಾಳದ ರಾಜಕೀಯ ಗಲಭೆಗಳ ಭೀಕರತೆಯನ್ನು ಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ.
ಒಂದು ದಂಗೆ
ಸೋಮವಾರದ ದುರಂತವು ಮಂಗಳವಾರದ ವೇಳೆಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಅರಾಜಕತೆಗೆ ದಾರಿ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿತು. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಜೆನ್ ಝಡ್ ಚಳುವಳಿಯ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ, ಸ್ವಜನಪಕ್ಷಪಾತ, ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಮಾಧ್ಯಮ ನಿಷೇಧದಂತಹ ಸಣ್ಣ ವಿಷಯಗಳು, ಸಾಮೂಹಿಕ ಆಕ್ರೋಶದ ಮುಂದೆ ಗೌಣವೆನಿಸಿದವು. ಪ್ರತಿಭಟನಾಕಾರರ ಘೋಷಣೆಗಳು “ಬದಲಾವಣೆ”ಯತ್ತ ತಿರುಗಿದವು, ಆದರೆ ಆ ಬದಲಾವಣೆ ಏನೆಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವುದೇ ಸ್ಪಷ್ಟತೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಸಾರ್ವಜನಿಕರ ಈ ಅಗಾಧ ಆಕ್ರೋಶವನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ಅಸಮರ್ಥರಾದ ಪ್ರಧಾನಿ ಕೆ.ಪಿ. ಶರ್ಮಾ ಓಲಿ ಅವರು ತಮ್ಮ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿದರು. ಇದು ಹೊಸ ಸರ್ಕಾರ ರಚನೆಗೆ ಅವಕಾಶ ನೀಡಿದರೂ, ಕಳೆದ ಎರಡು ದಶಕಗಳಿಂದಲೂ ರಾಜಕೀಯ ಅಸ್ಥಿರತೆಯ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿದ್ದ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲು ಯಾರೂ ಆಸಕ್ತಿ ತೋರಿಸಲಿಲ್ಲ.
ನೇಪಾಳದಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು ತಾರಕಕ್ಕೇರಿತು. ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಪ್ರಮುಖ ಸ್ಥಂಭಗಳಾದ ಮೂರು ದೊಡ್ಡ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳ – ನೇಪಾಳಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್, ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ಪಾರ್ಟಿ ಆಫ್ ನೇಪಾಳ (ಯುನೈಟೆಡ್ ಮಾರ್ಕ್ಸ್‌ವಾದಿ-ಲೆನಿನಿಸ್ಟ್), ಮತ್ತು ಮಾವೋವಾದಿ ಸೆಂಟರ್ – ಅಗ್ರ ನಾಯಕರು ಜನರ ತೀವ್ರ ಆಕ್ರೋಶಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾದರು. ಅವರನ್ನು ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಗುರಿಯಾಗಿಸಿ ಅವಮಾನಿಸಲಾಯಿತು. ಇದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ನಾಲ್ಕನೇ ಮತ್ತು ಐದನೇ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಪಕ್ಷಗಳಾದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸ್ವತಂತ್ರ ಪಕ್ಷ ಮತ್ತು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪ್ರಜಾತಂತ್ರ ಪಕ್ಷ ಗಳ ನಾಯಕರು ಸಹ ಸಾಮೂಹಿಕವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಸ್ಥಾನಗಳಿಗೆ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿದರು. ಇದು ನೇಪಾಳದ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಹಿಂದೆಂದೂ ಕಂಡರಿಯದ ನಾಯಕತ್ವದ ಶೂನ್ಯತೆಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿತು, ಏಕೆಂದರೆ ಈ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಅಸಮಾಧಾನಗೊಂಡ ಜನರನ್ನು ಯಾರು ಮುನ್ನಡೆಸುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ.
ಈ ಆಯ್ಕೆಯು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯ ವಿರೋಧಾಭಾಸದ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಕಡೆ ಜನರು ನಾಯಕತ್ವಕ್ಕಾಗಿ ಹಂಬಲಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಮೌಲ್ಯಗಳಿಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿರಬಹುದು ಎಂಬುದನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.
ವಿರೋಧಾಭಾಸದ ಸಂಕೇತಗಳು: ನಾಯಕತ್ವಕ್ಕಾಗಿ ಜನರ ಹತಾಶ ಹುಡುಕಾಟ ನೇಪಾಳದ ಇಂದಿನ ರಾಜಕೀಯ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು ಜನರ ಹತಾಶೆಯನ್ನು ಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಹತಾಶೆಯು ವಿರೋಧಾಭಾಸದ ಸಂಕೇತಗಳ ಮೂಲಕ ವ್ಯಕ್ತವಾಗಿದೆ. ಒಂದು ಕಡೆ, ಪ್ರತಿಭಟನಾಕಾರರು ನಖ್ಖು ಜೈಲಿನ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ಮಾಡಿ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಆರೋಪ ಎದುರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ರಬಿ ಲಮಿಚ್ಛಾನೆ ಅವರ ಬಿಡುಗಡೆಗೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು. ಇದು ಕಾನೂನು ಮತ್ತು ಸುವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಮೀರಿ, ತಮ್ಮ ನೆಚ್ಚಿನ ನಾಯಕನನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುವ ಜನರ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ, ನಗರ ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ಸು ಕಂಡಿರುವ ಸ್ವತಂತ್ರ ವ್ಯಕ್ತಿ, ಕಠ್ಮಂಡು ಮೇಯರ್ ಬಾಲೇನ್ ಶಾ ಅವರನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸಲು ಸಾರ್ವಜನಿಕರು ಮತ್ತು ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಕರೆ ನೀಡುತ್ತಿವೆ. ಈ ಎರಡು ವಿಭಿನ್ನ ಆಯ್ಕೆಗಳು – ಒಬ್ಬರು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಆರೋಪಿ, ಮತ್ತೊಬ್ಬರು ಸ್ವತಂತ್ರ ಮೇಯರ್ – ಒಂದು ದೇಶದಲ್ಲಿ ನಾಯಕತ್ವಕ್ಕಾಗಿ ಜನರು ಎಷ್ಟು ಹತಾಶರಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತವೆ. ಜನರು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿ, ಯಾವುದೇ ಮೂಲದಿಂದ ಬಂದರೂ, ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹ ನಾಯಕನನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಈ ಆಯ್ಕೆಯು ಜನರ ಆಸೆ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ವಾಸ್ತವದ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತದೆ. ಜನಪ್ರಿಯ ನಾಯಕರು ಕೂಡ ಕಾನೂನು ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಪಾಲಿಸಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ಇದು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ.
ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮತ್ತು ವಾಸ್ತವದ ನಡುವಿನ ಕಂದಕ ನೇಪಾಳದ ರಾಜಕೀಯ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು ಜನರು ನಿರೀಕ್ಷಿಸುವ ನಾಯಕತ್ವ ಮತ್ತು ಕಾನೂನುಬದ್ಧವಾಗಿ ಸಾಧ್ಯವಿರುವ ನಾಯಕತ್ವದ ನಡುವೆ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಕಂದಕವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದೆ. ಪ್ರಧಾನಿಯಾಗಲು ಜನರಿಂದ ಕರೆಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಬಾಲೇನ್ ಶಾ ಅವರು ಸಂಸತ್ತಿನ ಸದಸ್ಯರಲ್ಲ, ಇದು ಪ್ರಧಾನಿಯಾಗಲು ಅಗತ್ಯವಾದ ಸಂವಿಧಾನಿಕ ಅರ್ಹತೆಯ ಕೊರತೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಅದೇ ರೀತಿ, ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಆರೋಪ ಎದುರಿಸುತ್ತಿರುವ ರಬಿ ಲಮಿಚ್ಛಾನೆ ಅವರ ಸಂಸದೀಯ ಸ್ಥಾನಮಾನವೇ ಅಮಾನತ್ತಿನಲ್ಲಿದೆ. ಇದಲ್ಲದೆ, ಅವರ ಪಕ್ಷದ ರಾಜೀನಾಮೆಯ ನಿರ್ಧಾರವು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಗೊಂದಲಮಯವಾಗಿಸಿದೆ. ಈ ಘಟನೆಗಳು, ಜನರು ತಮ್ಮ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಆಯ್ಕೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಂಡರೂ, ರಾಜಕೀಯ ಮತ್ತು ಕಾನೂನು ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳ ವಾಸ್ತವಿಕತೆಗಳು ಬೇರೆಯಾಗಿರುತ್ತವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತವೆ. ಇದು ನೇಪಾಳದ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಅಸ್ಥಿರತೆಗೆ ಮತ್ತೊಂದು ಕಾರಣವಾಗಿದೆ.
ಒಂದು ರಾಜಕೀಯ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು
ಈ ಆಯ್ಕೆಯು ಕ್ರಾಂತಿಯ ನಂತರದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಜನಪ್ರಿಯ ವಿಜಯದ ನಂತರವೂ ಭವಿಷ್ಯ ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿರುವುದು ಹೇಗೆ ಎಂಬ ವಿರೋಧಾಭಾಸವನ್ನು ಇದು ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತದೆ.
ಕ್ರಾಂತಿಯ ನಂತರ: ಭವಿಷ್ಯದ ಅಸ್ಪಷ್ಟತೆ ಕ್ರಾಂತಿಯ ಮೂಲಕ ನೇಪಾಳದಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ ಬದಲಾವಣೆಯಾಯಿತು, ಆದರೆ ಅದರ ಭವಿಷ್ಯ ಅನಿಶ್ಚಿತವಾಗಿದೆ. ಕಠ್ಮಂಡುವಿನಲ್ಲಿ ಟೈರ್‌ಗಳು ಉರಿಯುತ್ತಿರುವ ಹೊಗೆಯ ನಡುವೆ, ಮುಂದಿನ ಮಾರ್ಗ ಇನ್ನೂ ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆ. ಜೆನ್ ಝಡ್ ಚಳುವಳಿ ಎರಡು ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ ಆಗದ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ಒಂದು ದಿನದಲ್ಲಿ ತಂದಿದೆ. ಇದು ಪ್ರಬಲ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳನ್ನು ಮಂಡಿಯೂರಲು ಒತ್ತಾಯಿಸಿದೆ ಮತ್ತು ಜನರಿಗೆ ನಿಜವಾದ ಅಧಿಕಾರ ಇದೆ ಎಂದು ತೋರಿಸಿದೆ. ಆದರೆ ಈ ಬದಲಾವಣೆ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಆಧಾರ ಸ್ತಂಭಗಳನ್ನೇ ದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸಿದೆ. ಈ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ, ಕ್ರಾಂತಿಯು ನೇಪಾಳವನ್ನು ಮತ್ತೊಂದು ಬಿಕ್ಕಟ್ಟಿಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತದೆಯೇ ಅಥವಾ ಹೊಸ, ಪ್ರಗತಿಪರ ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆಯೇ ಎಂದು ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ಈ ಆಯ್ಕೆಯು ಘಟನೆಗಳನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯೊಂದಿಗೆ ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ವೈಯಕ್ತಿಕ ನೋವಿನ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ, ಭವಿಷ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕುತ್ತದೆ.
ನೋವಿನ ಜೊತೆಗಿನ ವಿಜಯ: ಅನಿಶ್ಚಿತ ಭವಿಷ್ಯದ ನಡುವಿನ ಸಂಜೆ ಕಠ್ಮಂಡುವಿನಲ್ಲಿ ಸಂಜೆಯಾಗಿದೆ, (ಸೆ.9) ಮತ್ತು ನಗರವು ನಿನ್ನೆಗಿಂತ (ಸೆ.8) ಬಹಳ ಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ. ನಾನು ಬರೆಯುತ್ತಿರುವ ಈ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ, ನಾನು ಕೆಲವು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ ದಿ ಕಠ್ಮಂಡು ಪೋಸ್ಟ್ ಕಚೇರಿ ಉರಿಯುತ್ತಿದೆ. ನಾನು ಇಂದು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಪ್ರಕಟಿಸಿದ ಲೇಖನ, ನಾಳೆ ಬೆಳಕಿಗೆ ಬರಬೇಕಿದ್ದದ್ದು ಈಗ ಬೂದಿಯಾಗಿರಬಹುದು. ಹೊರಗೆ, ವಿಜಯೋತ್ಸವದ ಮನೋಭಾವದಲ್ಲಿದ್ದ ಪ್ರತಿಭಟನಾಕಾರರು ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಮರಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಒಳಗಡೆ, ನಾನು ಕೆಲವು ಜೆನ್ ಝಡ್ ಯುವಕರೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ. ಅವರ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಂಜೆ ಚಹಾ ಮತ್ತು ಸಿಗರೇಟ್ ಸೇವಿಸುವ ವಾತಾವರಣವು, ಹೊರಗಿನ ಅರಾಜಕತೆಗಿಂತ ಸಂಪೂರ್ಣ ಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ. ಈ ದೃಶ್ಯವು ಒಂದು ನಿರ್ಣಾಯಕ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕುತ್ತದೆ: ಈ ವಿಜಯದ ನಂತರ, ಈ ಯುವಕರು ನೇಪಾಳಕ್ಕೆ ಯಾವ ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ? ಈ ನಾಶದ ನಂತರ, ಹೊಸ ನಿರ್ಮಾಣ ಸಾಧ್ಯವೇ?
ಈ ಆಯ್ಕೆಯು ಘಟನೆಯನ್ನು ಯುವಕರ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ನಿರೂಪಿಸುತ್ತದೆ, ಅವರು ತಮ್ಮನ್ನು ಹೇಗೆ ಹೊಸ ಯುಗದ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ.
ನಾವೇ ಮುಂದಿನ ನಾಯಕರು ಎಂದು ಕೆಫೆಯಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರತಿಭಟನಾಕಾರರು ತಮ್ಮ ಕ್ರಾಂತಿಯ ವಿವರಗಳನ್ನು ಉತ್ಸಾಹದಿಂದ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಒಬ್ಬ ಯುವಕ ಲಾಠಿಯನ್ನು ಬೀಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ, ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಹೆಲ್ಮೆಟ್ ಧರಿಸಿದ್ದಾನೆ. ಅವರು ಪ್ರಧಾನಿ ನಿವಾಸದ ಕಡೆಗೆ ಸಾಗಿ, ನಂತರ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್‌ಗೆ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚಿದ ಕಥೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ, ಅವರು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸದೆ ಬಿಟ್ಟು ಬಂದಿರುವುದು ಗಮನಾರ್ಹ. “ದೇಶದ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಗೌರವಿಸುವುದು ಮುಖ್ಯ” ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಈಗ, ಅವರ ಆಲೋಚನೆ ಮುಂದಿನ ಚುನಾವಣೆಗಳತ್ತ ಹರಿದಿದೆ. ಅವರು ಸ್ವತಃ ರಾಜಕೀಯಕ್ಕೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಿ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಮುಕ್ತ ಸರ್ಕಾರ ರಚಿಸುವ ಕನಸು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಈ ದಿನವನ್ನು ಅವರು ತಮ್ಮನ್ನು ಮತ್ತು ಹೊಸ ರಾಷ್ಟ್ರವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ನಂಬಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ ದಿನವಾಗಿ ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಕೇವಲ ಪ್ರತಿಭಟನಾಕಾರರಾಗಿ ಅಲ್ಲ, ಆದರೆ ನೇಪಾಳದ ಭವಿಷ್ಯದ ನಾಯಕರಾಗಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಮೂಲ: ದಿನೇಶ್ ಕಾಫ್ಲೆ, ದಿ ವೈರ್
(ದಿನೇಶ್ ಕಾಫ್ಲೆ ಕಠ್ಮಂಡು-ಮೂಲದ ಪತ್ರಕರ್ತ. ಈ ಹಿಂದೆ, ಅವರು ದಿ ವೈರ್‌ನಲ್ಲಿ ಹಿರಿಯ ಉಪ-ಸಂಪಾದಕರಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದವರಾಗಿದ್ದಾರೆ.)
ನೇಪಾಳ ದಂಗೆ: ಒಂದೂವರೆ ದಿನದಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರ ಪತನ- Gen Z ಮಾಡಿದ ಚಮತ್ಕಾರ
